Η εργασία μελετά την εξάπλωση των “υπερ-γιγάντων” περιεχομένου (Google, Netflix, Facebook, Akamai, κ.α.) στα δίκτυα τελικών χρηστών στο Διαδίκτυο, όπως η Cosmote, Vodafone, και Wind στην Ελλάδα. Οι υπεργίγαντες (hypergiants) περιεχομένου εξυπηρετούν τη συντριπτική πλειοψηφία της κίνησης του Διαδικτύου. Τα τελευταία χρόνια ορισμένοι υπεργίγαντες έχουν επενδύσει σημαντικά στην ανάπτυξη υπηρεσιών και διακομιστών εντός των δικτύων τελικών χρηστών. Αυτή η τάση αλλάζει τη δομή του Διαδικτύου. Προηγούμενες προσπάθειες για τη μελέτη των υπερ-γιγάντων βασίστηκαν σε ιδιωτικά δεδομένα ή σε εξειδικευμένες τεχνικές μέτρησης, οι οποίες δεν είναι ούτε κλιμακώσιμες ούτε γενικεύσιμες, παρέχοντας μια περιορισμένη εικόνα του τρόπου διανομής περιεχομένου στο σημερινό Διαδίκτυο.

Η εργασία προτείνει μια γενικού τύπου και εύκολα υλοποιήσιμη μεθοδολογία για τη χαρτογράφηση της εξάπλωσης των υπερ-γιγάντων στα δίκτυα τελικών χρηστών στο παγκόσμιο Διαδίκτυο. Τα αποτελέσματά δείχνουν ότι ο αριθμός των δικτύων που φιλοξενούν υπεργίγαντες έχει τριπλασιαστεί από το 2013 έως το 2021, φτάνοντας τα 4,5 χιλ. δίκτυα. Οι μεγαλύτεροι υπερ-γίγαντες φαίνεται να κυριαρχούν, με σχεδόν όλα αυτά τα δίκτυα να φιλοξενούν τουλάχιστον έναν από τους Google, Netflix, Facebook και Akamai. Αυτοί οι τέσσερις υπεργίγαντες διαθέτουν υποδομές εντός δικτύων που παρέχουν πρόσβαση σε ένα σημαντικό ποσοστό των τελικών χρηστών παγκοσμίως.

Ρυθμός ανάπτυξης του πλήθους των δικτύων που φιλοξενούν διακομιστές των υπερ-γιγάντων τα τελευταία 7 χρόνια. Το είδος των δικτύων βάσει του μεγέθους τους συμβολίζεται με διαφορετικό χρώμα.

Περισσότερες πληροφορίες για την εργασία είναι διαθέσιμες εδώ [αναφορά]. Ο πηγαίος κώδικας και τα δεδομένα της εργασίας είναι διαθέσιμα εδώ [αναφορά].